De Buterlandschool is een van de oudste scholen in Gronau. Het werd voor het eerst in 1718 in documenten vermeld. Op 28 juni 1718 legden de Burgmanns van Nienborger in een hoorzitting voor notaris Johann Rotgerd Albers uit Horstmar de grens uit van de heerschappij Gronau, waar zij op dat moment jachtrechten hadden.
De oprichter van de voormalige school was Stephan Daniel Busch, een voormalige "veldprediker" in het leger van bisschop Christoph Bernhard von Galen. Hij werd de eerste katholieke priester van Gronau na de Reformatie in 1674. In zijn pogingen om de katholieke gemeenschap van Gronau nieuw leven in te blazen, schonk hij al snel een huis, tuin en landbouwgrond als grond voor de katholieke "Butterland School", die net buiten Gronau aan de huidige Schäferweg stond. De eerste schoolmeester was Sylvester Brandt, een voormalig chirurg. Hij gaf tot op hoge leeftijd les in Buterland, omdat er in die tijd geen pensioen was. De plaatselijke Gerhardus Leving werd toen aan zijn zijde geplaatst en werd later zijn opvolger. Hij had iets minder dan 25 leerlingen in de winter en slechts 5 tot 6 leerlingen in de zomer. De Levings zorgden drie opeenvolgende generaties voor de leraren in Buterland. Het onderwijs vond plaats in een enkele kamer, eerst in het oude schoolgebouw, later in het naburige Kötterhaus van de Levings.
In 1839 wordt de nieuwe school op de huidige locatie gebouwd en in gebruik genomen. De kosten van het nieuwe gebouw, met een klaslokaal en een lerarenflat, bedragen 1216 thalers en 17 zilveren groschen. Onderwijzer Bernzen uit Dömern, 31 jaar oud en vrijgezel, heeft 84 leerlingen, minder in de zomer omdat de kinderen dan op het land, bij het vee en bij het turfsteken moeten helpen.
Bernzens opvolger Bernhard Averdick uit Datteln dient al na twee jaar werken op de Buterlandschool een overplaatsingsverzoek in bij de overheid. Hij en veel collega's komen en gaan, omdat ze zelfs met de grootste spaarzaamheid niet kunnen overleven van hun lage inkomsten.
In 1883 wordt een deel van de lerarenflat omgebouwd tot een tweede klaslokaal. Vanaf 1884 is de Buterlandschool een basisschool met twee klassen. Een jaar later wordt Theodor Eimann uit Warendorf, een kandidaat voor het schoolbestuur, de tweede leraar.
In 1892 verschijnt de naam van een vrouwelijke leerkracht voor het eerst in de lijst van collega's. Op dat moment gaven twee leraressen les aan 229 leerlingen.
Tot 1898 werd het nog steeds toegeschreven aan het Epe-gebied.
In 1901 benoemde Josef Schwering, pastoor van St Antonius Gronau van 1851 tot 1902, Maria Langenhorst uit Darfeld tot plaatselijke schoolinspecteur.
Het jaar 1910 bracht een ommekeer in de behoefte aan nieuwe schoollokalen. Voor een bedrag van 20.000 mark wordt een nieuwe tweeklassige school met een lerarenkamer gebouwd tegenover de oude school, precies op de plek waar deze nu staat. Het dagelijkse schoolleven gaat nu zijn gewone gangetje, totdat het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog nieuwe moeilijkheden met zich meebrengt. Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt er in de zomer van 7.00 tot 12.00 uur lesgegeven en in de winter van 8.30 tot 13.00 uur.
In de naoorlogse jaren neemt het aantal leerlingen weer toe. In 1929 wordt de tweeklassige school uitgebreid met 4 klassen voor een bedrag van 97.000 Rentenmark. Dit geeft de Buterlandschool haar huidige uiterlijk. Het schoolhoofd is Karl Schliebs. Elke leraar geeft gemiddeld les aan 52 kinderen.
Voor de Tweede Wereldoorlog was het schoolleven op Buterland ook doordrongen van nationaalsocialistische ideeën. Tijdens de oorlogsjaren zelf beïnvloedden bevoorradingsproblemen het werk van leerlingen en leraren. Met Pasen 1945 zorgden zware artilleriebeschietingen ervoor dat veel Buterlanders voor hun leven vreesden in de schuilkelder van de school. De eerste graven van gesneuvelde Duitse en Geallieerde soldaten werden gevonden in het nabijgelegen schoolbos. Na maanden van sluiting hervat de Buterland School de lessen op 15 oktober 1945. Het eerste schoolhoofd na de oorlog is schoolhoofd Aloys Seyock. Het ontbrak de school aan de meest basale benodigdheden. De kinderen krijgen schoolmaaltijden geschonken door de hulporganisatie CARE. De school heeft nu 473 leerlingen, die les krijgen van 9 leraren in 6 klaslokalen.
Aan het begin van de jaren 1950 waren de klassen tussen de 60 en 70 leerlingen groot.
In 1960 wordt de school gerenoveerd en krijgt het zijn huidige uiterlijk.
In 1963 bouwt de stad Gronau de Ludgerusschule aan de Eichenhofstraße om de Buterlandschule te ontlasten. De school heeft nu twee gebouwen waarin in totaal 429 kinderen les krijgen.
In 1968 vond er een ingrijpende verandering plaats in het basisschoolsysteem in ons land, namelijk de omvorming van de oude basisscholen in basisscholen (klas 1 t/m 4) en middelbare scholen (klas 5 t/m 9, later klas 5 t/m 10). De Buterlandschool wordt een basisschool en blijft in het Buterlandgebouw met 272 leerlingen. De middelbare moderne school (West) krijgt het Ludgerusgebouw, evenals het gebouw van de huidige Martin Luther School.
Een andere vernieuwing in het schoolsysteem is de introductie van schoolkleuterscholen, waar schoolgaande kinderen die nog niet schoolrijp zijn op verschillende manieren naar school worden geleid. In 1970 werd een schoolkleuterschool toegevoegd aan de Buterlandschool, waar ook leerlingen van de Martin Luther- en Wilhelmschool naar toe gaan.
In 1980 wordt de Ludgerusschule weer onderdeel van de Buterlandschule nadat de Hauptschule West is verhuisd. Het heeft nu weer twee gebouwen. De Enscheder Straße scheidt het noordelijke en zuidelijke stroomgebied.
Op 1 augustus 1982 voerde de school een volledige 5-daagse werkweek in. Terwijl de kinderen en leerkrachten eerst één en daarna twee zaterdagen per maand vrij hadden, konden ze nu altijd van vrije zaterdagen genieten.
In 1986 sponsort de school een SOS Kinderdorp in El Salvador.
Aan het begin van het schooljaar 1989/90 leren de nieuwe leerlingen het gedrukte schrift en daarna het "vereenvoudigde beginschrift". Dit betekent dat ze afscheid moeten nemen van het "Latijnse alfabet" waarmee ze al tientallen jaren vertrouwd zijn.
Een opmerkelijke datum voor alle basisscholen in het district Gronau is 6/7 september 1990, wanneer een ouderinitiatief leidt tot een stemming onder ouders om de protestantse en katholieke confessionele basisscholen om te zetten in gemeenschapsbasisscholen. Alle zes basisscholen, inclusief de Buterlandschule, worden vanaf het begin van het schooljaar 1992/1993 als gemeenschapsscholen geleid.
In april 1991 organiseert de Buterlandschool voor het eerst een zogenaamde "projectweek". Het doel is om de deelname aan de "Gronauer Schoolcultuurdagen" in mei 1991 voor te bereiden en volgens een besluit van het personeel moet er een schooltuin worden aangelegd, die al tientallen jaren geleden op de oude basisschool bestond.
In het schooljaar 1992/1993 werden de gevolgen van het veelbesproken "Kienbaum-rapport" en de daaruit voortvloeiende bezuinigingsmaatregelen van de deelstaatregering voor het eerst merkbaar. In het vorige schooljaar was de Buterlandschool in staat geweest om drie klassen van elk 19 leerlingen te vormen met 57 nieuwe leerlingen, maar toen was het nodig om twee grote klassen met respectievelijk 29 en 28 kinderen te vormen, ook met 57 nieuwe leerlingen.
In november 1992 raasde er opnieuw een hevige storm over Gronau en Buterland. Opnieuw werd een van de 13 "aloude" lindebomen, waartussen tot 1950 de oude school van Buterland had gestaan, getroffen.
Het middelpunt van het schooljaar 1992/1993 is de viering van het 275-jarig bestaan.
Sinds 1998 vinden de basisschoollessen voornamelijk plaats in de Buterlandschool. Hiervoor is zelfs een nieuw gebouw in gebruik genomen.
Sinds enige tijd zijn de jaargroepen uitgebreid met één klas en de Buterland School is nu een school met drie klassen, net als in het verre verleden.
Het schoolleven is in de loop der tijd veranderd. De Buterlandschool is een plaats van samen leren en samen leven. Leerlingen moeten zich hier thuis voelen. Ze moeten ook goede herinneringen hebben aan hun tijd daar later. Ze moeten vertrouwd zijn met het gebouw van "hun" Buterlandschool.
Het oude gebouw, waarvan de belangrijkste kenmerken meer dan 100 jaar geleden werden gebouwd, zal binnenkort plaats moeten maken voor een nieuw gebouw. Desondanks kunnen wij als school met genoegen zeggen dat dit gebouw al vele generaties lang onderwijs en plezier biedt aan jonge mensen.