Το σχολείο Buterland είναι ένα από τα παλαιότερα σχολεία στο Gronau. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφα το 1718. Στις 28 Ιουνίου 1718, σε μια ακρόαση ενώπιον του συμβολαιογράφου του Horstmar Johann Rotgerd Albers, οι Burgmanns του Nienborger εξήγησαν τα όρια της κυριαρχίας του Gronau, όπου κατείχαν επί του παρόντος δικαιώματα κυνηγιού.
Ιδρυτής του πρώην σχολείου ήταν ο Stephan Daniel Busch, πρώην "ιεροκήρυκας πεδίου" στο στρατό του επισκόπου Christoph Bernhard von Galen. Έγινε ο πρώτος καθολικός ιερέας του Gronau μετά τη Μεταρρύθμιση το 1674. Στην προσπάθειά του να αναζωογονήσει την καθολική κοινότητα του Gronau, δώρισε γρήγορα ένα σπίτι, έναν κήπο και μια αγροτική έκταση ως χώρο για το καθολικό "Σχολείο Butterland", το οποίο βρίσκεται λίγο έξω από το Gronau στη σημερινή οδό Schäferweg. Ο πρώτος διευθυντής του σχολείου ήταν ο Sylvester Brandt, πρώην χειρουργός. Δίδασκε σχολείο στο Buterland μέχρι τα βαθιά του γεράματα, καθώς εκείνη την εποχή δεν υπήρχε σύνταξη. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στο πλευρό του ο ντόπιος Gerhardus Leving, ο οποίος αργότερα έγινε ο διάδοχός του. Είχε μόλις 25 μαθητές το χειμώνα και μόνο 5 με 6 μαθητές το καλοκαίρι. Οι Levings παρείχαν τους δασκάλους στο Buterland για τρεις διαδοχικές γενιές. Η διδασκαλία γινόταν σε ένα μόνο δωμάτιο, αρχικά στο παλιό σχολικό κτίριο, αργότερα στο γειτονικό Kötterhaus των Levings.
Το 1839, το νέο σχολείο χτίζεται στη σημερινή του θέση και τίθεται σε λειτουργία. Το κόστος του νέου κτιρίου, το οποίο περιλαμβάνει μια αίθουσα διδασκαλίας και ένα διαμέρισμα δασκάλου, ανέρχεται σε 1216 τάλερα και 17 αργυρά γρόσια. Ο δάσκαλος Bernzen από το Dömern, 31 ετών και εργένης, έχει 84 μαθητές, λιγότερους το καλοκαίρι, επειδή τα παιδιά χρειάζονται για να βοηθήσουν στα χωράφια, στα ζώα και στην κοπή της τύρφης.
Ο διάδοχος του Bernzen, Bernhard Averdick από το Datteln, υποβάλλει αίτηση μετάθεσης στην κυβέρνηση μετά από μόλις δύο χρόνια εργασίας στη Σχολή Buterland. Αυτός και πολλοί συνάδελφοί του έρχονται και φεύγουν, επειδή ακόμη και με τη μεγαλύτερη λιτότητα δεν μπορούν να επιβιώσουν με τις χαμηλές αποδοχές τους.
Το 1883, μέρος του διαμερίσματος του δασκάλου μετατρέπεται σε δεύτερη αίθουσα διδασκαλίας. Από το 1884, το Buterland School είναι δημοτικό σχολείο δύο τάξεων. Ένα χρόνο αργότερα, ο Theodor Eimann από το Warendorf, υποψήφιος για το σχολικό συμβούλιο, γίνεται ο δεύτερος δάσκαλος.
Το 1892, το όνομα μιας γυναίκας καθηγήτριας εμφανίζεται για πρώτη φορά στον κατάλογο των συναδέλφων. Εκείνη την εποχή, δύο δάσκαλοι δίδασκαν 229 μαθητές.
Μέχρι το 1898 εξακολουθούσε να αποδίδεται στην περιοχή Epe.
Το 1901, ο Josef Schwering, εφημέριος του St Antonius Gronau από το 1851 έως το 1902, διόρισε τη Maria Langenhorst από το Darfeld ως τοπική σχολική επιθεωρήτρια.
Το έτος 1910 έφερε τότε μια ανατροπή στην ανάγκη για νέες σχολικές αίθουσες. Με κόστος 20.000 μάρκα, χτίζεται ένα νέο σχολείο δύο τάξεων με αίθουσα προσωπικού απέναντι από το παλιό σχολείο, ακριβώς στη θέση που βρίσκεται σήμερα. Η καθημερινή σχολική ζωή παίρνει πλέον την κανονική της πορεία μέχρι που το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου φέρνει νέες δυσκολίες. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, τα μαθήματα γίνονται από τις 7 π.μ. έως τις 12 το μεσημέρι το καλοκαίρι και από τις 8.30 π.μ. έως τη 1 μ.μ. το χειμώνα.
Στα μεταπολεμικά χρόνια, ο αριθμός των μαθητών αυξάνεται και πάλι. Το 1929, το σχολείο των δύο τάξεων επεκτείνεται κατά 4 τάξεις με κόστος 97.000 Rentenmark. Αυτό δίνει στο σχολείο Buterland τη σημερινή του μορφή. Διευθυντής είναι ο Karl Schliebs. Κάθε δάσκαλος διδάσκει κατά μέσο όρο 52 παιδιά.
Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η σχολική ζωή στο Buterland School ήταν επίσης διαποτισμένη από εθνικοσοσιαλιστικές ιδέες. Κατά τα ίδια τα χρόνια του πολέμου, οι δυσκολίες εφοδιασμού επηρέασαν το έργο των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Το Πάσχα του 1945, σφοδρά πυρά πυροβολικού ανάγκασαν πολλούς Buterlanders να φοβηθούν για τη ζωή τους στο καταφύγιο του σχολείου. Οι πρώτοι τάφοι πεσόντων Γερμανών και Συμμάχων στρατιωτών βρίσκονται στο κοντινό δάσος του σχολείου. Μετά από μήνες κλεισίματος, το σχολείο Buterland School συνεχίζει τα μαθήματα στις 15 Οκτωβρίου 1945. Ο πρώτος διευθυντής μετά τον πόλεμο είναι ο διευθυντής Aloys Seyock. Το σχολείο στερούνταν τα πιο βασικά είδη πρώτης ανάγκης. Τα παιδιά λαμβάνουν σχολικά γεύματα που δωρίζονται από την οργάνωση βοήθειας CARE. Το σχολείο αριθμεί πλέον 473 μαθητές, οι οποίοι διδάσκονται από 9 δασκάλους σε 6 αίθουσες διδασκαλίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, τα μεγέθη των τάξεων κυμαίνονταν μεταξύ 60 και 70 μαθητών.
Το 1960, το σχολείο ανακαινίζεται και αποκτά τη σημερινή του μορφή.
Το 1963, η πόλη του Gronau χτίζει το Ludgerusschule στην Eichenhofstraße για να ανακουφίσει το Buterlandschule. Το σχολείο διαθέτει πλέον δύο κτίρια στα οποία διδάσκονται συνολικά 429 παιδιά.
Το 1968 έγινε μια βαθιά αλλαγή στο πρωτοβάθμιο σχολικό σύστημα στη χώρα μας, δηλαδή η μετατροπή των παλαιών δημοτικών σχολείων σε δημοτικά σχολεία (τάξεις 1-4) και σε γυμνάσια (τάξεις 5-9, αργότερα τάξεις 5-10). Το σχολείο Buterland γίνεται δημοτικό σχολείο και παραμένει στο κτίριο Buterland με 272 μαθητές. Το σύγχρονο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (West) λαμβάνει το κτίριο Ludgerus, καθώς και το κτίριο του σημερινού Martin Luther School.
Μια άλλη καινοτομία στο σχολικό σύστημα είναι η εισαγωγή των σχολικών νηπιαγωγείων, στα οποία τα παιδιά σχολικής ηλικίας που δεν είναι ακόμη έτοιμα για το σχολείο θα καθοδηγούνται προς την σχολική ετοιμότητα με διάφορους τρόπους. Το 1970, προστίθεται ένα σχολικό νηπιαγωγείο στο σχολείο Buterland, το οποίο παρακολουθούν επίσης μαθητές από τα σχολεία Martin Luther και Wilhelm.
Το 1980, το Ludgerusschule γίνεται και πάλι μέρος του Buterlandschule μετά την αποχώρηση του Hauptschule West. Τώρα έχει και πάλι δύο κτίρια. Η Enscheder Straße χωρίζει τη βόρεια και τη νότια περιοχή υδροληψίας.
Την 1η Αυγούστου 1982, το σχολείο εισήγαγε μια πλήρη 5ήμερη εβδομάδα. Ενώ τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί είχαν αρχικά ένα και στη συνέχεια δύο Σάββατα το μήνα ελεύθερο, μπορούσαν πλέον να απολαμβάνουν τα Σάββατα εκτός σχολείου συνεχώς.
Το 1986, το σχολείο χρηματοδοτεί ένα παιδικό χωριό SOS στο Ελ Σαλβαδόρ.
Στην αρχή του σχολικού έτους 1989/90, οι νέοι μαθητές μαθαίνουν την έντυπη γραφή και στη συνέχεια την "απλοποιημένη αρχική γραφή". Αυτό σημαίνει ότι αποχαιρετούν το "λατινικό αλφάβητο" με το οποίο ήταν εξοικειωμένοι για δεκαετίες.
Μια αξιοσημείωτη ημερομηνία για όλα τα δημοτικά σχολεία της περιοχής Gronau είναι η 6/7 Σεπτεμβρίου 1990, όταν μια πρωτοβουλία γονέων προτρέπει τους γονείς να ψηφίσουν για τη μετατροπή των δημοτικών σχολείων προτεσταντικής και καθολικής ομολογίας σε κοινοτικά δημοτικά σχολεία. Και τα έξι δημοτικά σχολεία, συμπεριλαμβανομένου του Buterlandschule, λειτουργούν ως κοινοτικά σχολεία από την έναρξη του σχολικού έτους 1992/93.
Τον Απρίλιο του 1991, η Σχολή Buterland διοργανώνει για πρώτη φορά τη λεγόμενη "εβδομάδα έργου". Σκοπός της είναι η προετοιμασία για τη συμμετοχή στις "Ημέρες Σχολικού Πολιτισμού Gronau" τον Μάιο του 1991 και, σύμφωνα με απόφαση του προσωπικού, πρόκειται να φυτευτεί ένας σχολικός κήπος, ο οποίος προϋπήρχε εδώ και δεκαετίες στο παλιό δημοτικό σχολείο.
Κατά το σχολικό έτος 1992/93, οι επιπτώσεις της πολυσυζητημένης "έκθεσης Kienbaum" και των συνακόλουθων μέτρων περικοπής δαπανών της πολιτειακής κυβέρνησης γίνονται για πρώτη φορά αισθητές. Την προηγούμενη σχολική χρονιά, το σχολείο Buterland είχε καταφέρει να σχηματίσει τρεις τάξεις των 19 μαθητών η καθεμία με 57 νέους μαθητές, αλλά στη συνέχεια χρειάστηκε να δημιουργηθούν δύο μεγάλες τάξεις με 29 και 28 παιδιά αντίστοιχα, επίσης με 57 νέους μαθητές.
Τον Νοέμβριο του 1992, μια σφοδρή καταιγίδα σάρωσε το Gronau και το Buterland - για άλλη μια φορά. Για άλλη μια φορά χτυπήθηκε ένα από τα 13 "πατροπαράδοτα" φλαμουριά, στη μέση των οποίων βρισκόταν το παλιό σχολείο Buterland μέχρι το 1950.
Κεντρικό σημείο του σχολικού έτους 1992/1993 είναι ο εορτασμός της 275ης επετείου.
Από το 1998, τα μαθήματα δημοτικού γίνονται κυρίως στο σχολείο Buterland. Ένα νέο κτίριο εγκαινιάστηκε για το σκοπό αυτό.
Εδώ και αρκετό καιρό, τα τμήματα των τάξεων έχουν επεκταθεί κατά μία τάξη και το Buterland School είναι πλέον ένα σχολείο τριών τάξεων, όπως ήταν και στο μακρινό παρελθόν.
Η σχολική ζωή έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Το Buterland School είναι ένας τόπος μάθησης και συμβίωσης. Οι μαθητές πρέπει να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους σε αυτό το μέρος. Θα πρέπει επίσης να έχουν αργότερα ευχάριστες αναμνήσεις από τη θητεία τους εκεί. Το κτίριο του "δικού τους" Buterland School θα πρέπει να τους είναι οικείο.
Το παλιό κτίριο, τα κύρια χαρακτηριστικά του οποίου κατασκευάστηκαν πριν από 100 χρόνια, θα πρέπει σύντομα να δώσει τη θέση του σε ένα νέο κτίριο. Παρ' όλα αυτά, εμείς ως σχολείο μπορούμε να πούμε με χαρά ότι αυτό το κτίριο έχει προσφέρει εκπαίδευση και χαρά στους νέους για πολλές γενιές.